نصیر

وقتی می گوییم فردی بی اختیاری ادرار دارد به این معناست که نشت ادرار به صورت غیر ارادی اتفاق می افتد، در واقع کنترل اسفنکتر ادرار از بین می رود یا ضعیف می شود.

بی اختیاری ادرار یک مشکل رایج است که هم مردان و هم زنان را درگیر می کند. البته طبق تحقیقات انجام شده در این زمینه، بی اختیاری ادرار در زنان بیشتر از مردان است.

بین 30 تا 60 سال، حدود 30 درصد از زنان از این عارضه رنج می برند، در این دوره تنها 5 درصد از مردان در داخل اتحادیه ادرار باقی می مانند.

آنچه باید در مورد بی اختیاری ادرار بدانید با دکتر آقامحمدپور همراه باشید.

بی اختیاری ادرار در زنان بیشتر از مردان است.

بی اختیاری ادرار می تواند دلایل مختلفی داشته باشد.

چاقی و استعمال دخانیات عوامل خطر بی اختیاری ادرار است.

منظور از بی اختیاری ادرار چیست؟

وقتی می گوییم فردی از بی اختیاری ادرار رنج می برد، به این معناست که نمی تواند نشت ادرار را کنترل کند. این وضعیت می تواند ناشی از بی اختیاری استرسی مانند سرفه باشد.

علاوه بر این، چنین شرایطی در دوران بارداری و بعد از بارداری و اغلب در افرادی که اضافه وزن دارند ظاهر می شود. خطر بی اختیاری ادرار با افزایش سن افزایش می یابد. ورزش هایی مانند کگل می تواند به پیشگیری یا کاهش چنین مشکلاتی کمک کند.

درمان بی اختیاری ادرار

زمانی که به پزشک مراجعه می کنید، برای یافتن یک درمان موثر برای شما، عوامل مختلفی مانند نوع بی اختیاری، سن بیمار، سلامت عمومی و وضعیت روحی بیمار بررسی می شود. تمرینات کنترل مثانه به شرح زیر است:

تاخیر انداختن

هدف اصلی این روش این است که بیمار سعی کند خود را کنترل کند. در این مدت ، بیمار یاد می گیرد که هر زمان که احساس ادرار کردن کند ، ادرار را به تأخیر بیندازد.

در دو مرحله ادرار

در این مرحله بیمار باید چند دقیقه بعد از دفع ادرار صبر کند و دوباره ادرار کند.

جدول زمان

در این مرحله بیمار باید برنامه ای برای استفاده از دستشویی داشته باشد، یعنی باید در ساعات مشخصی از روز به دستشویی برود. مثلاً هر دو ساعت یکبار باید به دستشویی برود

آموزش هر یک از این مراحل به بیمار کمک می کند تا به تدریج کنترل مثانه را به دست آورد.

علل بی اختیاری ادرار

علل و انواع بی اختیاری ادرار ارتباط مستقیمی با یکدیگر دارند:

بی اختیاری استرسی

عوامل این نوع بی اختیاری عبارتند از:

بارداری و زایمان

یائسگی ، زیرا کاهش استروژن می تواند عضلات را تضعیف کند.

هیسترکتومی و برخی عملیات دیگر

داب

چاقی

بی اختیاری فوری

بی اختیاری فوری می تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود، از جمله:

سیستیت، التهاب پوشش مثانه

برخی از بیماری های عصبی مانند مولتیپل اسکلروزیس، سکته مغزی و بیماری پارکینسون

بزرگ شدن غده پروستات که می تواند منجر به بی اختیاری ادرار و تحریک شود.

بی اختیاری سرریز

این زمانی اتفاق می افتد که انسدادی در مثانه وجود داشته باشد. موارد زیر می تواند باعث انسداد شود:

بزرگ شدن غده تیروئید

فشار دادن به مثانه

مردم ادرار می کنند

خستگی

تمام بی اختیاری

این اضطراب می تواند به دلایل زیر باشد:

نقص مادرزادی؛

فیستول

سایر علل بی اختیاری ادرار عبارتند از:

مصرف برخی داروها به ویژه دیورتیک ها.

داروهای ضد فشار خون

داروی خواب

آرام بخش و شل کننده عضلات

عفونت دستگاه ادراری (UTI)

آسیب نخاعی که سیگنال های عصبی را به مغز و مثانه مختل می کند.

آشنایی با انواع بی اختیاری ادرار

انواع مختلفی از عوارض از این نوع وجود دارد:

بی اختیاری استرسی

سرفه هنگام انجام برخی فعالیت ها مانند خندیدن، راه رفتن یا پریدن، نشت ادرار وجود دارد.

بی اختیاری فوری

در این حالت بیمار میل ناگهانی و شدید به ادرار کردن و به دنبال آن نشت ادرار دارد.

سرریز می شود

ناتوانی در تخلیه کامل مثانه، که می تواند منجر به نشت ادرار شود.

بی اختیاری کامل

در چنین مواردی مثانه نمی تواند ادرار را نگه دارد.

بی اختیاری ادرار عملکردی

این به این نوع ادرار ختم می شود زیرا فرد به دلیل مشکلات حرکتی به موقع به توالت نمی رود.

مخلوط مایع تصفیه نشده

در این نوع ترکیبی از انواع بی اختیاری ادرار ایجاد می شود.

درمان دارویی برای بی اختیاری ادرار

گاهی اوقات پزشکی که به درمان بیماری های کلیه و مثانه یا اورولوژی می پردازد، علاوه بر ورزش هایی که برای بیمار در نظر می گیرد، داروهای خاصی را نیز برای بیمار تجویز می کند.

سایر وسایل مورد استفاده برای درمان بی اختیاری شامل یکی از موارد زیر است:

پساری (برای زنان)

فرکانس رادیو

بوتاکس (سم بوتولینوم نوع A)

تزریق به بافت اطراف مجرای ادرار

تحریک عصب ساکرال

عمل جراحی

اگر هیچ یک از این درمان ها موثر نباشد، جراحی آخرین گزینه ای است که بیماران در نظر می گیرند. درمان های رایج برای احتباس ادرار عبارتند از:

کسی که در آن بهتر است

لانه مصنوعی

کاتتر ادراری

پد جاذب

علائم بی اختیاری ادرار چیست؟

علامت اصلی بی اختیاری ادرار نشت ادرار است. طول بی اختیاری و مدت آن بستگی به نوع بی اختیاری ادرار دارد. در زیر همه چیزهای شما را به شما خواهیم گفت:

بی اختیاری ادرار

این یک نوع بسیار شایع بی اختیاری است، به ویژه در زنانی که زایمان کرده اند یا یائسه شده اند. در این حالت استرس منجر به استرس فیزیکی می شود. هنگامی که مثانه و ماهیچه های درگیر در کنترل ادرار به طور ناگهانی تحت فشار قرار می گیرند، ممکن است به طور غیرارادی ادرار کنند.

در چنین مواردی، افراد با مشکل بی اختیاری مواجه می شوند:

سرفه، نفس کشیدن یا خندیدن

بلند کردن اجسام سنگین

ورزش کردن

بی اختیاری فوری یا فوری

به این نوع بی اختیاری «مثانه بیش فعال» نیز می گویند و دومین نوع رایج بی اختیاری ادراری است. انقباض ناگهانی و غیرارادی دیواره عضلانی مثانه باعث می‌شود که نیاز به ادرار کردن داشته باشد و بیمار نتواند متوقف شود. وقتی فردی میل به ادرار کردن دارد، زمان کمتری برای رفتن به دستشویی دارد.

بی اختیاری ادرار فوری ممکن است به دلایل زیر رخ دهد:

تغییر ناگهانی وضعیت؛

هنگام رابطه جنسی، به خصوص در اوج لذت.

ماهیچه های مثانه به دلیل آسیب به اعصاب، سیستم عصبی یا ماهیچه های مثانه به طور غیرارادی فعال می شوند.

سیل غیر قابل کنترل است

این مورد از بی اختیاری بیشتر در مردان مبتلا به مشکلات پروستات، مثانه آسیب دیده یا انسداد مجرای ادرار دیده می شود. بزرگ شدن پروستات می تواند مثانه را مسدود کند. در این نوع مثانه، قادر به نگه داشتن ادرار به اندازه ای که بدن تولید می کند، نیست.

همچنین مثانه را نمی توان به طور کامل تخلیه کرد. در نهایت باعث خروج مقدار کمی ادرار می شود. این بیماران اغلب مجبورند مکرر ادرار کنند. بیماران به آرامی ادرار را از مجرای ادرار دفع می کنند.

بی اختیاری مختلط

علائم استرس و بی اختیاری فوری در این نوع بی اختیاری مشاهده می شود.

بی اختیاری  عملکردی

در این نوع بی اختیاری ادرار، فرد می داند که نیاز به ادرار دارد، اما به دلیل مشکل در راه رفتن نمی تواند به موقع به دستشویی برود. دلایل شایع اختلال عملکرد شامل موارد زیر است:

گیجی

سالخورده

خیره شدن یا ناتوانی در حرکت

کاهش مهارت (مثلاً مشکل در بستن دکمه ها یا باز کردن دکمه های شلوار در این موارد)

افسردگی ، اضطراب یا عصبانیت می تواند باعث عدم تمایل به استفاده از توالت شود.

این نوع بی اختیاری بیشتر در سالمندان دیده می شود و بیشتر در خانه های سالمندان دیده می شود.

بی اختیاری کامل

در این نوع، فرد مدام ادرار خود را از دست می دهد یا هر از گاهی مقدار قابل توجهی ادرار می کند. در این دسته از افراد، بیمار ممکن است مشکل مادرزادی، نقص در نخاع یا سیستم ادراری آسیب دیده داشته باشد. همچنین امکان ایجاد سوراخ (فیستول) بین مثانه و واژن وجود دارد.